من به اندازه چشمان تو غمگین ماندم و به اندازه هر برق نگاهت نگران ، تو به اندازه تنهایی من شاد بمان .
نبودن هیچگاه به سختی فراموش کردن نیست .
مصرعی از قلب من با مصرعی از قلب تو شاه بیتی می شود در دفتر دیوان عشق .
محبت را از درخت آموز که سایه اش را از سر هیزم شکن هم برنمی دارد
اندکی عاشقانه تر زیر باران بمان، ابر را بوسیده ام تا بوسه بارانت کند
لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...
,