گر رود ديده و عقل و خرد و جان تو مرو

بگذشت مه روزه ، عيد آمد و عيد آمد
بگذشت شب هجران، معشوق پديد آمد

آن صبح چو صادق شد، عذراي تو وامق شد
معشوق توعاشق شد، شيخ تو مريد آمد

شد جنگ و نظر آمد، شد زهر و شکر آمد
شد سنگ و گهر آمد، شد قفل و کليد آمد

جان از تن آلوده، هم پاک به پاکي رفت
هرچند چو خورشيدي بر پاک و پليد آمد

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه

صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم

هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی

جان را چه خوشی باشد بی‌صحبت جانانه

هر گوشه یکی مستی دستی ز بر دستی

و آن ساقی هر هستی با ساغر شاهانه

تو وقف خراباتی دخلت می و خرجت می

زین وقف به هشیاران مسپار یکی دانه

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

اندک اندک جمع مستان می رسند

اندک اندک می پرستان می رسند

دلنوازان ناز نازان در ره اند

گلعذاران از گلستان می رسند

اندک اندک این جهان هست و نیست

نیستان رفتند و هستان می رسند

جمله دامنهای پر زر همچو کان

از برای تنگ دستان می رسند

لاغران خسته از مرعای عشق

فربهان و تندرستان می رسند

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

خوش خرامان می‌روی ای جان جان بی‌من مرو
ای حیات دوستان در بوستان بی‌من مرو

ای فلک بی‌من مگرد و ای قمر بی‌من متاب
ای زمین بی‌من مرو و ای زمان بی‌من مرو

این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی‌من مباش و آن جهان بی‌من مرو

ای عیان بی‌من مدان و ای زبان بی‌من مخوان
ای نظر بی‌من مبین و ای روان بی‌من مرو

شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بی‌من مرو

بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد

خوش و سرسبز شد عالم اوان لاله زار آمد

ز سوسن بشنو اي ريحان که سوسن صد زبان دارد

به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد

گل از نسرين همي‌پرسد که چون بودي در اين غربت

همي‌گويد خوشم زيرا خوشي‌ها زان ديار آمد

سمن با سرو مي‌گويد که مستانه همي‌رقصي

به گوشش سرو مي‌گويد که يار بردبار آمد

بنفشه پيش نيلوفر درآمد که مبارک باد

که زردي رفت و خشکي رفت و عمر پايدار آمد

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد

مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را

کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

چاک شدست آسمان غلغله ایست در جهان

عنبر و مشک می‌دمد سنجق یار می‌رسد

رونق باغ می‌رسد چشم و چراغ می‌رسد

غم به کناره می‌رود مه به کنار می‌رسد

تیر روانه می‌رود سوی نشانه می‌رود

ما چه نشسته‌ایم پس شه ز شکار می‌رسد

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی

بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده

بر آب دیده ما صد جای آسیا کن

خیره کشی است ما را دارد دلی چو خارا

بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

من غلام قمرم ، غير قمر هيچ مگو

پيش من جز سخن شمع و شكر هيچ مگو

سخن رنج مگو ، جز سخن گنج مگو

ور از اين بي خبري رنج مبر ، هيچ مگو

دوش ديوانه شدم ، عشق مرا ديد و بگفت

آمدم ، نعره مزن ، جامه مدر ،هيچ مگو

گفتم :اي عشق من از چيز دگر مي ترسم

گفت : آن چيز دگر نيست دگر ، هيچ مگو

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من

سرو خرامان منی ای رونق بستان من

چون می روی بی​من مرو، ای جان جان بی​تن مرو

وز چشم من بیرون مشو ، ای شعله تابان من

هفت آسمان را بردرم ، وز هفت دریا بگذرم

چون دلبرانه بنگری، در جان سرگردان من

تا آمدی اندر برم ،شد کفر و ایمان چاکرم

ای دیدن تو دین من ، وی روی تو ایمان من

بی​پا و سر کردی مرا ،بی​خواب و خور کردی مرا

سرمست و خندان اندرآ ، ای یوسف کنعان من

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد

بر گیر و دهل می زن کان ماه پدید آمد

عید آمد ای مجنون، غلغل شنو از گردون

کان معتمد سدره از عرش مجید آمد

عید آمد ره جویان، رقصان و غزل گویان

کان قیصر مه رویان زان قصر مشید آمد

صد معدن دانایی مجنون شد و سودایی

کان خوبی و زیبایی بی مثل و ندید آمد

لطفا به ادامه مطلب مراجع فرمایید...

گفتی شکار گیرم رفتی شکار گشتی

گفتی قرار یابم خود بی قرار گشتی

خضرت چرا نخوانم کب حیات خوردی

پیشت چرا نمیرم چون یار یار گشتی

گردت چرا نگردم چون خانه خدایی

پایت چرا نبوسم چون پایدار گشتی

جامت چرا ننوشم چون ساقی وجودی

نقلت چرا نچینیم چون قندبار گشتی

فاروق چون نباشی چون از فراق رستی

صدیق چون نباشی چون یار غار گشتی

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

یار مرا، غار مرا، عشق جگرخوار مرا

یار تویی، غار تویی، خواجه! نگهدار مرا

نوح تویی، روح تویی، فاتح و مفتوح تویی

سینه ی مشروح تویی، بر در اسرار مرا

نور تویی، سور تویی، دولت منصور تویی

مرغ کُهِ طور تویی، خسته بمنقار مرا

قطره تویی، بحر تویی، لطف تویی، قهر تویی

قند تویی، زهر تویی، بیش میازار مرا

حجره ی خورشید تویی، خانه ی ناهید تویی

روضه ی امید تویی، راه ده ای یار مرا

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

ای یوسف خوش نام ما، خوش می روی بر بام ما
ای در شکسته جام ما، ای بر دریده دام ما
ای نور ما، ای سور ما، ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما
ای دلبر و مقصود ما، ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما، نظاره كن در دود ما
ای یار ما عيّار ما، دام دل خمّار ما
پا وا مكش از كار ما، بستان گرو دستار ما
در گل بمانده پای دل، جان می دهم چه جای دل!
وز آتش سودای دل، ای وای دل ای وای ما

مولانا

نه مرادم نه مریدم

نه پیامم نه کلامم

نه سلامم نه علیکم

نه سپیدم نه سیاهم

نه چنانم که تو گویی

نه چنینم که تو خوانی

و نه آنگونه که گفتند و شنیدی

نه سمائم نه زمینم

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

رندان سلامت مي‌كنند جان را غلامت مي‌كنند

مستي ز جامت مي‌كنند مستان سلامت مي‌كنند


در عشق گشتم فاشتر وز همگنان قلاشتر

وز دلبران خوش باشتر مستان سلامت مي‌كنند


غوغاي روحاني نگر سيلاب طوفاني نگر

خورشيد رباني نگر مستان سلامت مي‌كنند

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

بشنو از نی چون شکایت می‌کند

از جداییها حکایت می‌کند

در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند

تا بگویم شرح درد اشتیاق

باز جوید روزگار وصل خویش

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود

دیده عقل مست تو چرخه چرخ هست تو

گوش طرب به دست تو ، بی تو به سر نمی شود

جان ز تو جوش می کند دل ز تو نوش می کند

عقل خروش می کند ، بی تو به سر نمی شود

خمر منو خمار من  باغ  منو بهار من

خواب منو قرار من ، بی تو به سر نمی شود

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود تاریخ : جمعه 26 آذر 1395
چگونه خاک نفس می کشد؟ بیندیشیم تاریخ : جمعه 28 خرداد 1395
تکیه بر خار مغیلان چه کند گر نکند تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
طلب هر کسی از وصل تو چیزی دگرست تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
از دلنوشته های پروفسور حسابی (پدر فیزیك ایران) تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
بر تیر نگاه تو دلم سینه سپر کرد تاریخ : جمعه 18 دی 1394
اینکه از دور تماشا کنمت سنگین است تاریخ : جمعه 18 دی 1394
در ديگران مي جويي ام اما بدان اي دوست تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آنگاه تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
دفتر عشق تو را بستم، نيايي بهتر است تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد تاریخ : جمعه 15 خرداد 1394
نوروز بمانید که ایّام شمایید! تاریخ : شنبه 01 فروردین 1394
خاطره‌ات به جای تو تاریخ : جمعه 26 دی 1393
گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود تاریخ : جمعه 07 آذر 1393
مشک تو که افتاد، دل حادثه لرزید تاریخ : چهارشنبه 07 آبان 1393
من از عقرب نمی ترسم ولی از نیش می ترسم تاریخ : دوشنبه 05 آبان 1393
این که با خود می کشم هر سو، نپنداری تن است تاریخ : پنجشنبه 24 مهر 1393
یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم تاریخ : پنجشنبه 24 مهر 1393
تو را دوست می دارم... تاریخ : چهارشنبه 28 خرداد 1393