يا رب مکن از لطف پريشان ما را

هر چند که هست جرم و عصيان ما را

ذات تو غني بوده و ما محتاجيم

محتاج به غير خود مگردان ما را

گر بر در دير مي نشاني ما را

گر در ره کعبه ميدواني ما را

اينها همگي لازمه هستي ماست

خوش آنکه ز خويش وا رهاني ما را

تا چند کِشم غصه هر نا کس را

وز خست خود خاک شوم هر کس را

کارم به دعا چو بر نمي آيد راست

دادم سه طلاق اين فلک اطلس را

يا رب به محمد و علي و زهرا

يا رب به حسين و حسن و آل عبا

کز لطف بر آر حاجتم در دو سرا

بي منت خلق يا علي الا علا

در ديده به جاي خواب آب است مرا

زيرا که بديدنت شتاب است مرا

گويند به خواب، تا به خوابش بيني

اي بي خبران چه جاي خواب است مرا

آن رشته که قوت روان است مرا

آرامش جان ناتوان است مرا

بر لب چو کشي جان کُشدم از پي آن

پيوند چو با رشته جان است مرا

هر گاه که بيني دو سه سر گردان را

عيب ره مردان نتوان کرد آن را

تقليد دو سه مقلد بي معني

بد نام کند ره جوانمردان را

بازآ بازآ، هر آنچه هستي بازآ

گر کافر و گبر و بت پرستي بازآ

اين درگه ما درگه نوميدي نيست

صد بار اگر توبه شکستي بازآ

اي دلبر ما مباش بي دل بر ما

يک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما

يا دل بر ما فِرِست يا دلبر ما

کارم همه ناله و خروش است امشب

ني صبر پديد است و نه هوش است امشب

دوشم خوش بود ساعتي پنداري

کفاره خوش دلي دوش است امشب

از چرخ فلک گردش يکسان مطلب

وز دور زمانه عدل سلطان مطلب

روزي پنج در جهان خواهي بود

آزار دل هيچ مسلماني مطلب

بي طاعت حق بهشت و رضوان مطلب

بي خاتم دين ملک سليمان مطلب

گر منزلت هر دو جهان ميخواهي

آزار دل هيچ مسلماني مطلب

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت

ديوانه عشق تو سر از پا نشناخت

هر کس به تو ره يافت ز خود گم گرديد

آنکس که تو را شناخت خود را نشناخت

آن روز که آتش محبت افروخت

عاشق روش سوز ز معشوق آموخت

از جانب دوست سر زد اين سوز و گداز

تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت

ديشب که دلم ز تاب هجران ميسوخت

اشکم همه در ديده گريان ميسوخت

ميسوختم آن چنان که غير از دل تو

بر من دل کافر و مسلمان ميسوخت

عشق آمد و گرد فتنه بر جانم بيخت

عقلم شد و هوش رفت و دانش بگريخت

زين واقعه هيچ دوست دستم نگرفت

جز ديده که هر چه داشت بر پايم ريخت

عشق آمد و خاک محنتم بر سر ريخت

زان برق بلا به خرمنم اخگر ريخت

خون در دل و ريشه تنم سوخت چنان

کز ديده به جاي اشک خاکستر ريخت

آن يار که عهد دوستداري بشکست

ميرفت و منش گرفته دامن در دست

مي گفت دگر باره به خوابم بيني

پنداشت که بعد از او مرا خوابي هست

از بار گنه شد تن مسکينم پست

يا رب چه شود اگر مرا گيري دست

گر در عملم آنچه تو را شايد نيست

اندر کرمت آنچه مرا بايد هست

«ادامه دارد»

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود تاریخ : جمعه 26 آذر 1395
چگونه خاک نفس می کشد؟ بیندیشیم تاریخ : جمعه 28 خرداد 1395
تکیه بر خار مغیلان چه کند گر نکند تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
طلب هر کسی از وصل تو چیزی دگرست تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
از دلنوشته های پروفسور حسابی (پدر فیزیك ایران) تاریخ : پنجشنبه 06 خرداد 1395
بر تیر نگاه تو دلم سینه سپر کرد تاریخ : جمعه 18 دی 1394
اینکه از دور تماشا کنمت سنگین است تاریخ : جمعه 18 دی 1394
در ديگران مي جويي ام اما بدان اي دوست تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آنگاه تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
دفتر عشق تو را بستم، نيايي بهتر است تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست تاریخ : شنبه 16 خرداد 1394
موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد تاریخ : جمعه 15 خرداد 1394
نوروز بمانید که ایّام شمایید! تاریخ : شنبه 01 فروردین 1394
خاطره‌ات به جای تو تاریخ : جمعه 26 دی 1393
گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود تاریخ : جمعه 07 آذر 1393
مشک تو که افتاد، دل حادثه لرزید تاریخ : چهارشنبه 07 آبان 1393
من از عقرب نمی ترسم ولی از نیش می ترسم تاریخ : دوشنبه 05 آبان 1393
این که با خود می کشم هر سو، نپنداری تن است تاریخ : پنجشنبه 24 مهر 1393
یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم تاریخ : پنجشنبه 24 مهر 1393
تو را دوست می دارم... تاریخ : چهارشنبه 28 خرداد 1393